Brallað og lítið mallað

Markmiðasetning er mjög góð í sjálfu sér og það er gott að hafa eitthvað til að stefna að,  ef það verður ekki íþyngjandi fyrir mann.... Sjálf hef ég bæði sett mér skammtíma og langtímamarkmið. Það er langt síðan ég hætti að setja mér markmið um að fara í megrun, orðið megrun gerir mig svo svanga að ég hugsa stöðugt um mat og súkkulaðikökur og fl. Það hefur reynst mér betur að nota orðið heilsuefling því að það er mun skemmtilegra orð og nær yfir fleira en mat. Það er  líka nauðsynlegt að gera eitthvað skemmtilegt t.d. leikhús, tónleikar, matarboð og fl. og ef við erum búin að vera lengi á leiðinni að fjölga þessu þá er gott að gera sér smá plan um það. Ég sjálf er orðin hálfgerður hellisbúi og  nenni bara helst ekki að fara úr húsi eftir að ég er komin heim úr vinnu, en það stendur nú til bóta og ég er búin að setja mér markmið um þetta og meira að segja farin að framkvæma líka ...húrra húrra..... Heima við finnst mér gott að setja mér fyrir verkefni og ég er hætt að ge

Ég hef oft talað um það  hérna að ég sé með söfnunaráráttu en ég held að að það sé kominn tími til að endurskoða þetta orðalag mitt og nota nýtni í staðinn.                                                    Fékk þessa mynd lánaða hjá Nóatúni. Það er ekkert að því að nýta hlutina hvort sem það eru matarafgangar, krukkur, dósir, kertaafgangar eða annað, þannig að  nú er ég ekki lengur með söfnunaráráttu heldur er ég orðin fröken nýtin. Núna um jólin eldaði ég mikið að mat eins og þorri landsmanna og allskonar meðlæti var keypt eða búið til og því var mikið um afganga og ég frysti eitthvað af þeim til eiga seinna. Síðan gerði ég talingu á því sem er til í frysti og ísskáp og skrifaði það skilmerkilega niður og hef það við hendina, en best að hafa bara miðann á ísskápnum og þá er hægt að x við þegar eitthvað er notað og þannig fylgst með hvað er til hverju sinni. Á aðfangadag er hefð fyrir því hjá mér og mínum að hafa nýjan svínabóg í matinn og núna vorum við frekar mörg þan

Hér fyrr á árum þótti mér janúar svo leiðinlegur og langur mánuður en undanfarin ár hefur það breyst og nú finnst mér þetta vera svo notarlegur tími.... Þegar ég gekk frá jóladótinu notaði  ég tækifærið og tók til í leiðinni í skúffum og skápum,  þetta var allt gert í rólegheitum og miklu betra að gera þetta eftir jólin að mínu mati.  Það er svo notarlegt að föndra, lesa eða bara  dúlla sér eitthvað þegar það er stormur úti og helst nenni ég bara ekki út úr húsi nema til að fara í vinnu og það er bara allt í lagi í bili ég fæ góða hreyfingu við að ganga og taka strætó og læt það nægja núna. Síðasta föstudag rifum við okkur upp með rótum og öllu og drifum okkur á nýárs tónleika hjá sinfó  og það var virkilega gaman, ég hef ætlað að fara í mörg ár en aldrei látið verða af því fyrr en nú.   Þetta var  partur af uppbyggingar áætlun ársins hjá mér en þar er að finna nokkur atriði m.a. að fara meira út á meðal fólks árið 2015 og næsta sem við gerum er að fara í bröns á v

Gleðilegt nýtt ár og takk fyrir samfylgdina á síðasta ári.                      Skál fyri nýju ári í sítrónu og agúrku vatni drukkið úr kristalglasi. Ég hef verið ansi léleg við að blogga undanfarið og það eru margar ástæður fyrir því tímaskortur og önnur verkefni, svo fannst mér ég ekki hafa frá neinu að segja þrátt fyrir að ég væri nú alltaf að baka, elda og bralla eitthvað heima við.  Þegar ég byrjaði að blogga 19. febrúar 2013 þá var ég í veikindafríi og fannst þetta góð leið til að hjálpa mér að halda dagbók og fylgjast með líðan minni,  það virkaði mjög vel fyrir mig og hvatti mig áfram og þá var tilgangnum náð ekki satt: Þessi mynd var máluð í listaþerapíu á Heilsuhælinu og táknar lífsgönguna mína. Veikindi mín voru bæði líkamleg og andleg og það má segja að ég hafi bara verið útbrunnin á líkama og sál og það er ekki góður staður til að vera á, þessu fylgdi mikil skömm af því að fólk eins og ég á ekki að lenda í svona veikindum....þvílíkt bull og hroki. Ei